اخبار شرکتهادیدگاهمطالب ویژه

دموتکس می‌تواند دو سال یکبار برگزار شود

گفتگوی ماهنامه با مهندس روزبه مروج عضو هیئت مدیره شرکت پاوان

به عنوان اولین سوال، ارزیابی کلی جنابعالی از نمایشگاه دموتکس ترکیه و استقبال شرکت‌ها و بازدیدکنندگان از نمایشگاه چیست؟
تعداد غرفه‌گذاران نمایشگاه امسال به مراتب بیشتر از دوره گذشته بود، به طوری که مسئولان نمایشگاه ناگزیر شدند دو سالن چادرمانند را برای جانمایی مشارکت‌کنندگان در نظر بگیرند. این چادرها البته سر و شکل حرفه‌ای داشتند اما خصوصا در روزهای گرم‌تر، از نظر تهویه قدری با مشکل مواجه بودند. جای خوشحالی بود که تعداد شرکت‌کنندگان ایرانی نمایشگاه هم بیشتر از گذشته بود.
در مورد استقبال بازدیدکنندگان نیز برخی مواقع جای سوزن انداختن در سالن‌ها وجود نداشت و حتی در برخی مواقع، دموتکس‌هانوفر را هم به این شلوغی ندیده بودم. در واقع با توجه به اینکه فعالان صنعت فرش و کفپوش تقریبا دو سال و نیم با محدودیت در زمینه مشارکت در نمایشگاه‌ها مواجه بودند، امسال این فرصت را پیدا کرده بودند که بدون محدودیت‌های کرونایی به راحتی با همکاران خود ملاقات کنند و حتی کسانی که شاید قصد جدی برای خرید نداشتند، چه بسا به قصد تفریح در محل نمایشگاه حاضر شدند. بنابراین در قیاس با دوره قبلی، به طور قطع هم غرفه‌گذاران و هم بازدیدکنندگان دموتکس ترکیه به مراتب بالاتر بودند.

کمّ و کیف حضور شرکت‌های ايرانی به چه صورت بود؟
من بسیار خوشحال بودم که تعداد شرکت‌های ایرانی به مراتب بیشتر از نمایشگاه‌های سال گذشته چه در ‌هانوفر و چه در قاضی‌انتپ بود و آنطور که من شنیده‌ام تعداد غرفه‌داران ایرانی در سال آینده بیشتر از امسال خواهد بود. به طور کلی حضور شرکت‌های ایرانی، حضور نسبتا پرقدرتی بود و فعالان صنعت فرش ماشینی نیز به خوبی می‌دانند که فقط نمی‌توان در بازار داخلی فعالیت کرد و این بازارهای صادراتی هستند که می‌توانند عامل موفقیت بیشتر برای شرکت‌ها باشند.
از نظر محصولات عرضه‌شده، برخی از همکاران معتقدند شرکت‌های ایرانی کالای جدیدی به نمایشگاه نیاورده بودند، اما از نظر من تنوع محصولات آنها خوب بوده است. در هر صورت همانطور که اکثر فعالان صنعت فرش ماشینی اذعان دارند، نمایشگاه دموتکس نمایشگاهی نیست که شرکت‌ها یک سال در آن مشارکت کنند و سال‌های بعد حضور نداشته باشند، بلکه شرکت‌ها باید سرمایه‌گذاری بلندمدت داشته باشند تا مشتریان بالقوه و بالفعل، استمرار حضور شرکت‌ها در دموتکس را مشاهده کنند.
از طرف دیگر، متاسفانه برخی از همکاران لزوما فرد متخصص در فروش یا صادرات را استخدام نمی‌کنند و به همین دلیل، نیروی انسانی شرکت‌ها می‌تواند به مراتب بهتر و باکیفیت‌تر باشد. مثلا برخی افراد را صرفا به دلیل اینکه زبان انگلیسی خوبی دارند، در غرفه مستقر می‌کنند بدون آنکه آن افراد اطلاعات فنی کاملی در مورد صنعت فرش یا صادرات داشتند باشند. حتی در برخی موارد مشاهده کردم سر و وضع بعضی از پرسنل که مستقیما با مشتریان صادراتی مواجه بودند، شاید چندان مناسب نبود و بهتر بود نظارتی هم در این زمینه از سوی مدیران شرکت‌ها صورت می‌گرفت. در مجموع، اعتقاد دارم شرکت کردن در نمایشگاه بهتر از شرکت نکردن است و همه عیوبی که ذکر کردم قابل رصد کردن است و اگر مدیران با رویکرد بهبود سازمان و پرسنل خود در نمایشگاه شرکت کنند، می‌توانند عملکرد کلی سیستم خود را ارتقا دهند.

جدیدترین نوآوری‌ها، تکنولوژی‌ها و دستاوردهای ارائه‌شده‌ در نمايشگاه از نظر جنابعالی چه مواردی هستند؟
آنچه که بعد از یک وقفه سه‌ساله در برگزاری دموتکس ترکیه، در نمایشگاه امسال به چشم من می‌خورد، نوآوری در صنعت چاپ فرش ماشینی و موکت است که تعدادی از شرکت‌های ایرانی کارهای زیبایی در بعضی از غرفه‌ها ارائه داده بودند. به غیر از آن، موضوع افزایش شانه مطرح است که تعدادی از شرکت‌ها از فرش‌های 1200 شانه به 1500 شانه رفته‌اند به طوری که فرش‌های ماشینی ایرانی از نظر طراحی و شکل ظاهری تقریبا به فرش دستباف نزدیک شده است و من به عنوان کسی که از کودکی در کنار پدر در کارخانجات فرش ماشینی حضور داشته‌ام، در بعضی مواقع شاید نتوانم دستباف نبودن این فرش‌ها را تشخیص دهم. بنابراین گسترش تکنولوژی چاپ فرش ماشینی و همچنین نزدیک شدن فرش ماشینی ایران به فرش دستباف را می‌توان از نوآوری‌های این نمایشگاه قلمداد کرد.

نحوه سازمان‌دهی و برگزاری نمایشگاه از نظر چینش سالن‌ها و غرفه‌ها، خدمات و امکانات جانبی به چه صورت بود؟
همانطور که در ابتدای عرایضم ذکر کردم متاسفانه فضای نمایشگاه به میزان کافی نبود و برگزارکننده ناگزیر شده بود خیمه برپا کند. من دورادور شنیدم که قصد دارند دموتکس ترکیه را به شهر استانبول منتقل کنند که قطعا با توجه به بهتر بودن امکانات استانبول نسبت به قاضی‌انتپ، من به شخصه از این تصمیم استقبال خواهم کرد. در واقع، درست است که شهر قاضی‌انتپ به نوعی قطب فرش ماشینی ترکیه است و انتقال نمایشگاه به استانبول، برای شرکت‌های محلی دشوارتر خواهد بود، منتهی برای بازدیدکنندگان و شرکت‌های ایرانی مشارکت در دموتکس ترکیه را تسهیل می‌کند. یکی از ایده‌هایی که من از گذشته در ذهن داشتم این است که با توجه به اینکه شهر کاشان خودش فرودگاه دارد و تعداد مسافران این شهر به مقصد دموتکس بیش از سه هواپیما می‌شود، با یکی از شرکت‌های هواپیمایی مذاکره صورت گیرد تا پروازهای چارتری از کاشان یا حتی تهران مستقیما به مقصد قاضی‌انتپ را در نظر بگیرند.
در مورد غرفه‌های نمایشگاه، چه برای شرکت‌های ایرانی و چه شرکت‌های ترکیه‌ای یا خارجی، می‌توان گفت طراحی و چینش آنها به صورت حرفه‌ای بود و با توجه به فضای محدود نمایشگاه، بیش از این هم انتظار نمی‌رفت. در مورد خدمات و امکانات هم اگرچه در مجموع قابل قبول بود اما طبیعتا نمی‌توانست از نظر امکانات حمل‌ونقل، سرویس بهداشتی، اسکان و… در حد‌ هانوفر آلمان یا شهر استانبول باشد، هرچند شرایط از نمایشگاه دوره قبلی بهتر شده بود.

از نظر جنابعالی، چه موضوعات و نکاتی در نمایشگاه امسال بیشتر جلب نظر می‌کرد؟
من در نمایشگاه امسال تم یا موضوع خاصی که شرکت‌ها به صورت متحد روی آن تمرکز کرده باشند یا مثلا رنگ خاصی مورد توجه قرار گرفته باشد را مشاهده نکردم. اما در مجموع تنوع محصولات در نمایشگاه بالا بود و انواع فرش‌ها اعم از سنتی، مدرن، ابریشم‌گونه، فرش‌های چاپی با کیفیت رنگ بالا در این رویداد عرضه شده بود.

به عنوان جمع‌بندی، هر نکته‌ای که مایل هستید مطرح نمایید.
یکی از مشکلاتی که به نظر من نمایشگاه دموتکس با آن مواجه شد و اشتباهی که مسئولان نمایشگاه صورت دادند این بود که در هر کشوری و هر منطقه‌ای، یک دموتکس اختصاصی تاسیس کرده و نمایشگاه را از حالت مرکزی خود که هرساله در ماه ژانویه در آلمان برگزار می‌شود، خارج کردند. در همین راستا، شاهد برگزاری دموتکس آمریکا، روسیه، خاورمیانه و بعدا ترکیه و دموتکس چین بوده‌ایم. این اتفاق باعث شد که هزینه شرکت‌ها به شکل وحشتناکی بالا برود و نمایشگاه چندقطبی شود، به طوری که مثلا شرکت‌های چینی کمتر در دموتکس‌ هانوفر شرکت می‌کردند. به نظر من، این تصمیم اشتباه بود و در واقع، تحولات و پیشرفت‌های صنعت فرش و کفپوش آنقدر نیست که سالی یک یا چند نمایشگاه دموتکس برگزار شود. البته ابعاد اجتماعی و تجاری این کار بسیار مثبت است اما از بابت اینکه شرکت‌ها بتوانند هر سال نوآوری، تحول یا پیشرفت جدیدی را در نمایشگاه عرضه کنند، من بعید می‌دانم این اتفاق بیفتد و در حال حاضر، آنقدر رقابت‌ها شدید شده که تمامی هزینه‌های شرکت در نمایشگاه‌ها، برای غرفه‌داران به حساب می‌آید. بنابراین، به نظر من حتی اگر نمایشگاه دموتکس هر دو سال یک بار برگزار شود، شاید بهتر باشد.
در پایان از اینکه این فرصت را در اختیار اینجانب قرار دادید صمیمانه سپاسگزارم.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا